Dear all,

op het intermezzo van onze ontmoeting met de twee Pinochetslachtoffers in Santiago na, hebben wij jullie \'achtergelaten\' vlak voordat we naar Paaseiland zouden vertrekken. Deze keergeven we jullie een (bijna ongecensureerd

) inkijkje in ons reisdagboek, waarin we zowel onze belevenissen als onze indrukken hebben opgetekend.

Lieve groet!

07-03

Om half zeven belt Tomas met de intercom om te vragen of wij al wakker zijn. Ja hoor, we zitten te ontbijten. Even over zevenen vertrekken we met zijn taxi naar de luchthaven, waar we inchecken en vervolgens naar Starbucks snellen, met een gloednieuwe LP van Peru in de tas. De vlucht verloopt voorspoedig en eerder dan gepland landen we in Hanga Roa op Paaseiland...in de stromende regen

We hadden geen antwoord gekregen op ons mailtje over een airportpickup, maar er blijken toch mensen van ons hotel klaar te staan, zij het voor andere passagiers. Er wordt een extra auto geregeld en omhangen met bloemslingers rijden we naar het Petero Atamu hostel. Het is niet bijzonder, maar volstaat voor ons verblijf hier. Ondertussen regent het nog pijpenstelen. Na 2 koppen koffie klaart het op en gaan we op pad richting de ‘i\' en naar de camping van Jolanda en Erwin, met wie we hebben afgesproken een dag of 2 gezamenlijk op te trekken in een huurauto. We kletsen uitgebreid bij, praten over de vervolg-reisplannen en spreken af voor morgen. Daarna gaan we uit eten in het dorp en eten heerlijke visgerechten. We zijn pas laat terug in ons hotel en vallen, mede door het tijdverschil van 2 uur, al snel in slaap.

08-03

Om 9.00 rijdt Erwin voor met de auto. Het is schitterend weer. Nog even naar de camping, waar Jolanda de broodjes smeert voor de lunch. Dan gaan we op pad naar de vulkaan Terevaka, die we in een kleine anderhalf uur beklimmen voor een 360 graden uitzicht over het eiland. De krater zelf is niet veel bijzonders, maar het uitzicht is mooi. We kijken rond bij Akivi, waar de auto geparkeerd staat voor de wandeling en waar we de eerste blik werpen op een mooie rij moai. Daarna rijden we naar de ‘hoedenfabriek Puna Pau, waar de hoofddeksels van de moai uit rode steen werden gehakt. We halen wat plakjes beleg van onze broodjes om aan een zwerfhond met zijn twee pups te geven en rijden daarna naar Anakena Beach. Daar treffen we een groot reisgezelschap, dat al lunchend geniet van traditionele zang en dans. Wij genieten gratis mee van de voorstelling terwijl wij aan de picknicktafel onze sandwiches opeten en Jolanda gaat uitvogelen wat voor gezelschap het is. Na teveel foto\'s te hebben gemaakt van de moai aan het strand, nemen we een frisse duik in de heldere zee en liggen we aan het strand. We vergeten in te smeren dus Rolands buik en mijn rug raken flink verbrand. Op de terugweg richting Hanga Roa nemen we nog een kijkje bij Tongariki, waar 15 moai op een rij staan. Morgenochtend bij zonsopgang komen we hier terug. Ter afsluiting van de dag eten we een ijsje aan de haven en nemen afscheid. Daarna doen we boodschappen voor de volgende dag en eten een instant-noodlepot als diner.

09-03

Om 7.00 staat de ‘taxi\' voor om de zonsopgang bij Tongariki te gaan bekijken. Er zijn al mensen als we aankomen, maar niet zoveel als gevreesd. Het is gelukkig goed weer en langzaam zien we het lichter worden tot op enig moment de zon boven de horizon en tussen de moai doorpiept. Een mooi gezicht en heel kleurrijk, mede dankzij een aantal wolken in de lucht. Als het helemaal licht is en de eerste mensen vertrekken vouwen wij ons dekentje uit voor een ontbijt met uitzicht. Daarna rijden we naar de steengroeve, waar de moai ‘geboren\' werden. We bekijken de moai in verschillende stadia van wording, sommige nog half ingegraven in de berg. Vanaf de steengroeve is te zien hoe de beelden via verschillende paden vervoerd werden naar hun uiteindelijke locaties, maar het niet gehaald hebben. Het is niet bekend hoe de beelden verplaatst werden en er is nog veel discussie rondom het hele mysterie van de moai. Vervolgens rijden we langs de verschillende archeologische vindplaatsen langs de zuidkust, om daar de moai op hun ahu (stenen ceremoniële platforms) te bewonderen. Ze zijn vrijwel allemaal omgevallen, de enigen die staan zijn gerestaureerde. We eindigen rond een uur of 14.30 bij een piepklein restaurantje in de vissershaven van Hanga Roa, waar we de verse vis van de dag eten, wij geroosterd en J&E rauw in de vorm van ceviche. Daarna nemen we afscheid en gaan weer om boodschappen voor avondeten en lunch morgen. De weersverwachting is slecht, dus we schaffen genoeg aan om morgen niet de deur uit te hoeven.

10-03

Vannacht is de regen met bakken uit de tropische hemel gevallen en ook \'s ochtends vallen er nog flinke stortbuien. In de loop van de dag klaart het niettemin wat op, genoeg om ons buiten het hostel te wagen, nadat we de ochtend (heel langzaam...) internettend en lezend hebben doorgebracht. We lopen langs het kerkhof bij het hostel naar een aantal moai daar vlakbij en bewonderen hen tegen de achtergrond van de wolken en de woeste zee. Daarna lopen we richting het haventje en gaan wat drinken bij een restaurantje met uitzicht. Zo nu en dan vallen er enkele druppels, maar verder blijft het droog hoewel het hard waait. Daarna halen we empanada\'s bij Tia Sonia en terwijl we daar op staan te wachten, barst er weer een stortbui los. Gelukkig is hij van korte duur en zodra we onze bestelling hebben wagen we ons naar buiten. Een minuut later vangen we nog een korte plons, maar daarna droogt het op, zodat we niet al te nat het hostel bereiken. Het is druk in de gemeenschappelijke ruimte, want alle gasten blijven in de buurt rondhangen met een boekje, een filmpje op telefoon of laptop of het internet. \'s Avonds eten we spaghetti, blij dat we de deur niet weer uit hoeven.
11-03 Het belooft prachtig weer te worden, dus we wandelen vandaag naar Orongo: het ceremoniële dorpje op de rand tussen een vulkaankrater en de zee. Onderweg brengen we de was weg en lopen we langs de camping van Jolanda en Erwin, om af te spreken om \'s middags samen een ijsje te eten bij de haven. Zij gaan morgen weg. Naast hun camping halen we empanadas voor de lunch en wandelen daarna de berg op. Omdat we tussen de bomen lopen, uit de wind, is het erg warm en benauwd, maar zodra we bij de krater komen is het uitzicht schitterend. Hij is gevuld met water, waardoor een soort wetland is ontstaan. Als we verder doorlopen komen we bij Orongo, de archeologische vindplaats die nu gerestaureerd is tot een soort museum. Hier vond de wedstrijd om het eerste stern-ei plaats, dat door dappere mannen van een klein eilandje voor de kust af gehaald moest worden en dat ongebroken aan de Vogelman aangeboden moest worden. De winnaar (of degene, die door hem vertegenwoordigd werd)werd de nieuwe Vogelman voor dat jaar, een belangrijke ceremoniële functie. We lunchen op de top, bezichtigen het dorp en dalen daarna langzaam af naar Hanga Roa. Daar vinden we de archeologische route die vanaf het museum naar Orongo loopt en bezichtigen vervolgens nog een paar archeologische vindplaatsen, waaronder een grot met rotstekeningen. Terug in het dorp doen we boodschappen en gaan dan naar onze afspraak op het terras. J & E zijn wat later, dus we doden de tijd met kijken naar de surfers. Het ijsje smaakt wederom heerlijk en omdat we de hele dag gelopen hebben mogen we er twee

! \'s Avonds gaan we de zonsondergang bekijken bij de moai naast het kerkhof en vallen vervolgens vroeg in slaap.

12-03

Geen fantastisch weer vandaag, maar we amuseren ons wederom prima in en om het hostel. Rond een uur of 12 gaan we er op uit en lopen langs de kust een stuk noordwaarts, waar we nog een paar ‘nieuwe\' moai ontdekken. Daarna wandelen we weer naar ons favoriete terras voor koffie met gebak, zien een grote zeeschildpad in het haventje en gaan dan bij het postkantoor een Paaseilandstempel halen voor in ons paspoort. Terug in het hostel zetten we de ligstoelen in de tuin en lezen onszelf door de middag heen. Om een uur of 8 gaan we richting een hamburgerrestaurantje voor een enorme en heerlijke hamburger met knoflookmayonaise. Als toetje halen we aan de haven alweer een ijsje en gaan vervolgens naar de film Rapa Nui, die voor CLP 3000 pp. in een hotel wordt vertoond. Het is geen ijzersterk verhaal, maar erg leuk om hier op het eiland te bekijken!

13-03

De poes (of een medehostelgast??) heeft vannacht de vuilnisbak in de keuken omgegooid, dus de hele vloer ligt vol afval. Soms is het wel makkelijk om je niet verantwoordelijk te voelen... Na het ontbijt zitten we een poosje te internetten en lopen dan nog een rondje. We drinken voor het laatst koffie op ‘ons\' terrasje en halen nog wat broodjes voor de lunch. Als we om 12.00 terugkomen in het hostel staat het busje al klaar om ons naar de airport te brengen, terwijl we om 12.30 hadden afgesproken. We smeren dus snel de broodjes en gaan er dan vandoor. Onze vlucht blijkt een uur vertraagd, dus het wachten begint. Om 15.40 vliegen we uiteindelijk, zodat we pas om 22.00 (tijdverschil!) aankomen in Santiago. Met 2 Duitse meisjes uit ons hostel delen we een taxi en om 23.30 stappen we hostel Forrestal binnen.

14-03

Na een wat rommelig en laat ontbijt gaan we Santiago in. We lopen de Cerro Santa Lucia op voor het 360 graden uitzicht over de stad en bezoeken daarna het oudste gebouw van de stad, de San Francisco kerk. Er is een mis aan de gang, dus we lopen verder door de Barrio Paris-Londres en belanden in Londres 38: het herdenkingsmonument dat vroeger één van de beruchte martelcentra van Pinochet was. Binnen raken we aan de praat met 2 oudere mannen, die slachtoffers blijken te zijn van het dictatoriale regime en destijds jarenlang hier gevangen gezeten hebben en gemarteld zijn. Ruim een uur lang vertellen zij over die tijd en hoe het er aan toe ging. We zijn diep onder de indruk... Terug naar de meer aardse dingen lunchen we daarna bij McDonalds en melden ons om 14.00 bij de gids van Free Tour, voor een lange stadswandeling. Van het Palacio de la Moneda, waar de staatgreep door Pinochet op de regering Allende plaatsvond, gaan we langs het oude Congres naar het Plaza de Armes. We passeren het Casa Colorada, waar de onafhankelijkheid van Chili uitgeroepen werd en lopen door het Parque Forrestal langs het museum van Schone Kunsten. In Barrio Lastarria nemen we een kijkje bij het ultramoderne Cultureel Centrum Gabriela Mistral en eindigen de tour in Barrio Bellavista bij de lift (die het helaas niet meer doet) naar de Cerro San Cristobal. Onderweg zien we nog het Castello Rojo en een huis van Pablo Neruda. Na de stadswandeling drinken we wat en eten maistaart bij Galindo, een restaurant dat bekend staat om lokale specialiteiten.

15-03

Er is er één jarig, hoera. Later dan gepland lopen we naar het Plaza de Armes, waar we de kathedraal bezoeken. Hij is vanbinnen wat donker, maar heel lang en prachtig bewerkt. Daarna bezoeken we het Museo Historico National, waar we de geschiedenis, die de gids ons gisteren verteld heeft, nogmaals uitgebeeld zien. Nadat we gepind hebben en de pesos vervolgens omgezet hebben in dollars (waarmee we in Argentinië straks een stuk goedkoper uit zijn) lopen we terug naar de Barrio Lastarria en lunchen op het terras bij Patagonico Sur. Daarna lopen we nog langs wat winkeltjes van Chileense designers en keren dan terug naar het hostel om de bagage op te halen. Met de metro gaan we naar het busstation, waar onze nachtbus naar Cordoba keurig op tijd (16.00) vertrekt.

16-03

We hebben redelijk goed geslapen in de bus en arriveren rond 10.00 in Cordoba. We drinken uitgebreid koffie op het busstation, informeren naar buskaartjes richting Salta en lopen vervolgens naar Hostel Malibu, dat we vrij snel vinden. De kamer valt tegen, want blijkt een doorloop naar een andere kamer. We gaan niet akkoord en na enig heen en weer gepraat komt het hostel met een acceptabele oplossing. We betalen hier erg weinig (ca. 80 dollar voor 4 nachten), dus dan kan je niet teveel verwachten. Later blijkt dat ze pas 3 weken open zijn en men doet erg zijn best om het ons naar de zin te maken. We douchen en gaan dan de stad in, naar de weinig informatieve ‘i\', een touragent en lopen verder wat rond. Het is stil omdat de winkels op zaterdagmiddag dicht zijn. Aan het einde van de middag lopen we over de feria artesanal (de rommel- annex kunstmarkt, die nog aan het ‘opstarten\' is), doen daarna wat boodschapjes, halen de was en een pizza en duiken \'s avonds bijtijds ons stapelbedje in.

17-03

Na een prima ontbijt starten we met het nabijgelegen Palacio Ferrerya, een prachtig gebouw in Lodewijk XVI stijl waarin schilderijen en wat beeldhouwwerk tentoongesteld wordt. Zowel de architectuur als de kunst zijn het aanzien waard. Daarna steken we Plaza Espagna over naar het Provinciaal museum voor schone kunsten Emilio Caraffa, een hypermodern gebouw met moderne kunst die we (zoals gebruikelijk) met enige moeite ‘innemen\'. We wandelen naar de kerk Sagrado Corazon de Jesus de los Capuchinos, maar daar begint net een mis dus we bekijken vooral de voorgevel. In de Paseo del Buen Pastor is een fototentoonstelling ‘Vrouwen van de Wereld, maar verder is het erg stil behalve op het terras waar de kerkgangers ontbijten of koffiedrinken voor de mis. Onderweg eten we onze broodjes met kaas en gaan daarna naar het Gemeentemuseum voor schone kunsten Genaro Perez. Een dag voor kunst dus! Het pand is niet groot en de kunst niet erg bijzonder, maar een aardig voorbeeld van een Cordobaans huis. \'s Middags keren we voor een paar uurtjes terug naar het hostel om te lezen en te internetten en eten een ‘homecooked\' meal. We besluiten de dag met wandeling naar de feria artesanal die, nu het later op de avond is, druk en gezellig is. We ontdekken nog een leuk terras en borrelen met een paar empanadas, voordat we moe naar het hostel terugkeren.

18-03

Vandaag staat, na het bewonderen van de (vooral van binnen) prachtige kathedraal en koffie op een terras, een bezoek aan het Museo Historico Provincial Marques de Sobremonte op het programma. Het is een mooi voorbeeld van een 18e eeuws koloniaal huis van de gouverneur van Cordoba en de inrichting is met veel zorg gerestaureerd. Barbara verlaat het pand echter niet ongehavend, want schrikt zo erg van een fladderende duif dat ze struikelt en lelijk valt. Gelukkig geen blijvende ‘schade\'. Op het Plaza Martin eten we zelfgesmeerde broodjes met kaas en daarna bezoeken we de Crypte van de Jezuïeten, die teruggevonden is toen er een nieuwe telefoonkabel moest worden aangelegd in 1989. De ruimte is vervolgens prachtig gerestaureerd en wordt nu gebruikt voor kunsttentoonstellingen en voorstellingen. De enige Starbucks in (het centrum van) Cordoba is onze volgende stop en blijkt nog een hele tippel. Via de Canada (met bomen overgroeide rivier met stenen bruggen) lopen we terug naar het centrum en pikken een terrasje tot het tijd is voor de rondleiding door de Manzana Jesuitica, het blok gebouwen dat ooit door de Jezuïeten gebouwd is en nu Unesco Werelderfgoed is, samen met de Jezuïetische estancias in de wijde omgeving. Onder leiding van een gids zien we de kerk (met een kapel voor de inheemse en voor de Spaanse bevolking), bezoeken we de sacristie, de bibliotheek en een deel van de universiteitsgebouwen. Het is een interessante rondleiding. We eindigen de dag op de foodcourt van een winkelcentrum.

19-03

Nadat we bij het grote busstation kaartjes hebben gehaald voor onze trip naar Salta, nemen we de bus naar Alta Gracia, waar één van de Jezuieten-estancias te bezichtigen is. Na een uurtje arriveren we en lopen we naar het centrum om koffie te drinken. Daarna bezoeken we de estancia, die in tijden van economische crisis door de Jezuïeten werd gekocht en geëxploiteerd om de universiteit draaiende te kunnen houden (nu er geen donaties meer binnen kwamen). Het werk werd uitgevoerd door negerslaven en de inheemse bevolking en het museum geeft een beeld van het reilen en zeilen van de estancia. Een naastgelegen pand is nu een school en een groot waterreservoir met een dam zorgde voor waterkracht voor de molens. Na de lunch bezoeken we het ouderlijk huis van Che Guevarra, de linkse held van velen wiens echte rol en denkbeelden ons niet geheel duidelijk worden. Daarna lopen we nog naar de villa van de Spaanse componist/dirigent Manuel de Falla, die om gezondheidsredenen ooit naar Alta Gracia verhuisde. Jaren geleden zagen wij in Granada, in Zuid-Spanje, ook al een huis van hem. Weer terug in Cordoba halen we weer een pizzaatje, dat we op het dakterras van ons hostel opeten.

20-03

Onze laatste dag in Cordoba start met opruimen en inpakken. We laten onze bagage achter in het hostel en bezoeken nogmaals de kathedraal. In de nabijgelegen Santa Teresiakerk van de Karmelietessen zien we hoe nonnen, afgescheiden van het ‘gewone publiek\' bidden. Daarna gaan we naar het naastgelegen Museo de la Memoria, een voormalig clandestien centrum waarin linkse ‘activisten\'werden opgesloten, gemarteld en gedood door een speciale eenheid van de politie. Er hangen onder meer foto\'s van mensen die, na 30 jaar, nog steeds vermist zijn. Na de koffie lopen we nog wat rond en besluiten dan uitgebreid te gaan lunchen in Buen Pastor, omdat we \'s avonds in de bus zullen zitten. Om 17.40 nemen we de bus naar Salta, een rit van zo\'n 13 uur. Onderweg krijgen we een redelijke maaltijd en na een paar slechte films slapen we redelijk.

21-03

Tegen half zeven worden we gewekt, krijgen een ontbijt in onze handen gedrukt en worden, net nadat we aan het ontbijtje (dat uit een soort Chocoprins en een theezakje bestaat) zijn begonnen, de bus uit gejaagd. Voor Salta moeten we namelijk overstappen. Oh... Zo\'n anderhalf uur later arriveren we en strijken neer bij het restaurant in het busstation voor een kalm en uitgebreider ontbijt met koffie. Daarna shoppen we voor buskaarten naar San Pedro de Atacama en gaan we met de taxi naar hostel 7 Duendes Twin. We internetten en lezen wat tot onze kamer om 10.30 klaar is en gaan dan lekker douchen. Na de middag lopen we de stad in en lunchen op een terras aan het mooie Plaza 9de Julio. We bezoeken de ‘i\' (voor de verandering eens een hele goede) en checken waar we overmorgen onze huurauto moeten ophalen. Daarna doen we boodschappen voor het avondeten, brengen de was weg en keren we terug naar het hostel. Gezien de nacht in de bus zijn we moe en doen het daarom kalm aan tot het tijd is om te gaan slapen.

22-03

We hebben vandaag geen inspiratie om de stad in te gaan en amuseren ons daarom met onze boeken en de pc\'s. Laat in de middag lopen we naar het centrum. We eten een Big Mac menu bij de hele drukke McDonalds en keren dan terug naar het hostel. Onderweg halen we de was op.

23-03

We vertrekken vroeg naar Alamo, in de hoop dat we de huurauto een uurtje eerder mogen meenemen. Helaas blijkt dat onmogelijk en dus gaan we maar een kopje koffie drinken en de suikertaartroze kathedraal bezichtigen. Om 10 uur keren we terug en nu staat de auto klaar. Na een aantal formaliteiten kunnen we tegen 10.30 eindelijk op weg. We nemen de route door de bergen richting Jujuy, een mooie, bochtige, heel smalle weg met mooie uitzichten. We eten onze broodjes bij een stuwdam en daarna rijden we door de Quebrada de Humahuaca naar Tilcara, ons verwonderend over de veelkleurige rotsformaties. In Tilcara eten we empanadas op een terras en bezoeken we het kleine archeologische museum. We bezoeken de Pucara, ruïnes van een oude stad boven op een heuvel. Een deel is prachtig gerestaureerd en het landschap vol cactussen is heel apart. Onderweg naar ons einddoel, Humahuaca, bezoeken we Maimara, dat een mooi kerkhof heeft tegen de achtergrond van veelkleurige rotsformaties die het Schilderspalet worden genoemd. Pas tegen 19.30 bereiken we ons hostel Posada el Sol en rijden daarna nog even naar het stadje om uit eten te gaan.

24-03

We staan bijtijds op voor het ontbijt en bezoeken daarna Humahuaca nogmaals bij daglicht. Het is een aardig plaatsje (in het centrum) met een absurd onafhankelijkheidsmonument, straatjes met keien, een leuk kerkje en een apart stadhuisje (cabildo). Het is druk bij het kerkje, de mensen staan zelfs buiten om de mis te volgen en het geurt naar de chrysanten, die te koop worden aangeboden voor de kerk. Vervolgens rijden we naar de kerk van Uquia, waarin een aantal heel bijzondere schilderijen te bewonderen zijn van aartsengelen, die gewapend zijn met geweren en uitgedost zijn als Spanjaarden. Met een aantal stops onderweg en koffie in Tilcara rijden we naar Purmamarca, waar we afslaan richting de Salinas Grandes. Het is een lange tocht over een slingerende bergweg, die ons over een pas van 4200 m naar de grote zoutvlakte op 3500 m brengt. Een heel apart gezicht, zo\'n sneeuwwitte vlakte op deze hoogte! De terugtocht naar Purmamarca is grotendeels bergafwaarts en gaat daardoor wat sneller. Na empanadas als late lunch, wandelen we om een heuvel heen waarbij we uitzicht hebben op verschillende rotsformaties in allerlei kleuren. Daarna beginnen we aan de lange weg richting Salta, waar we pas tegen 20.30 arriveren, mede door oponthoud bij een plaatsje waar klaarblijkelijk een pelgrimstocht plaatsvindt. Ook in Salta is het heel druk: het grote plein staat vol mensen en de pastoor houdt buiten een toespraak, voordat hij zijn ‘kudde\' de kathedraal in leidt. Met moeite vinden we een parkeerplaats, zodat we een snelle hap bij de McDo kunnen nuttigen. Voor een uitgebreider Argentijns diner hebben we geen fut meer. Daarna gaan we, doodmoe, naar het hostel.

25-03

Na twee lange dagen doen we het vandaag weer wat kalmer aan. Om 10.00 brengen we de auto terug, lopen daarna langs de Sint Franciscuskerk en het San Bernardoklooster en gaan vervolgens met het gondeltje de Cerro San Bernardo op. Vandaar hebben we een mooi uitzicht over Salta. Helaas is het cafetaria (nog) gesloten, dus we besluiten naar beneden te wandelen, richting het Antropologisch Museum. Dat blijkt pal onderaan het pad te liggen en we bezoeken de aardige tentoonstelling, waarvan we vooral de grafurnen mooi vinden. Daarna lopen we terug naar het centrum en strijken neer op een terras voor de lunch. Het is lekker weer en leuk mensen kijken, dus we blijven een tijd plakken met koffie na. Uiteindelijk verzamelen we onze moed om naar de andere kant van de stad te lopen, waar om 16.00 het Museo de arte Etnico Americano open gaat. We worden ontvangen door Diego, die ons (onder het veelvuldig noemen van onze naam en het aanwijzen van de favoriete objecten van ‘alle Europeanen\'. We worden er helemaal kriebelig van...) door het kleine maar zeer aardige privémuseum rondleidt. Door eerdere museumbezoeken in Chili en onze tocht door de Quebrada de Humahuaca herkennen we al een aantal zaken, maar nieuw is de religieuze kunst waarin de traditionele heiligen en engelen indiaanse gezichten en stralenkransen van veren blijken te hebben. Na nog wat boodschappen eten we \'s avonds soep met brood in het hostel.

26-03

Onze laatste dag in Salta begint met een boek en het opschonen van de mail. We brengen nog een wasje weg en gaan na de lunch de stad in. We willen een pakje opsturen naar NL, maar dat blijkt alleen ‘s morgens tussen 9.00-11.00 te kunnen, vreemd. Daarna drinken we koffie in het McCafé (een nieuwe formule van McDonalds hier), gaan we naar het museum voor Hooggebergte Archeologie en bekijken de zeer indrukwekkende, bijna ontroerende, tentoonstelling over de drie kindermummies, die door de Inca\'s op de Llullaillaco-vulkaantop zijn geofferd. Hoewel wij altijd een heel dubbel gevoel hebben bij het tentoonstellen van mummies, vinden we de wijze waarop dat hier is gedaan heel respectvol, in tegenstelling tot een later teruggevonden mummie (Reina del Cerro) die uit haar graf was geroofd en in een privécollectie terecht gekomen was. De heersende opvatting in Argentinië is, dat dergelijke mummies zoveel mogelijk in hun oorspronkelijke omgeving gelaten moeten worden. Daarom worden de drie kindermummies bij toerbeurt tentoongesteld. Na een drankje op het terras van het museumcafé lopen we bij het Cultureel Centrum binnen, dat zich in een mooi gerestaureerd pand met veel grandeur bevindt. Daarna bezoeken we aan de overkant van het plein het Museo Historico del Norte, dat zich in de mooi gerestaureerde cabildo bevindt. De collectie is niet bijzonder, maar het pand is verrassend uitgebreid met een paar mooie binnenplaatsen. Op de terugweg halen we nog enkele boodschappen en de was, voordat we met een boek neerstrijken voor onze laatste avond in Argentinië.