Gelukkig zijn we al zover dat we weten wat ons beperkt. Klusjes en gevoelde verplichtingen. Perfectionistisch? Wij?! Ben je gek!

Inmiddels zitten we 2 weken op de camping-bij-de-boer, nog dagelijks genietend van het mooie uitzicht. Na een paar dagen ‘nastuiteren' van alle verhuisperikelen en het afwikkelen van de meest dringende zaken rustten we langzamerhand uit. Helma en Fred kwamen ons, met hun camper, een weekje gezelschap houden, aanleiding om lekker de toerist-in-eigen-land uit te gaan hangen door het maken van fietstochten in de omgeving. Heel verrassend om te merken dat je, als je 5 km van je huis vandaan start, een heel andere oriëntatie hebt op je omgeving en waardoor je weer nieuwe (fiets)paden verkent, jezelf afvragend: ‘Waarom ben ik hier niet eerder geweest? Het is hartstikke leuk hier!'

Tja, en dan de klusjes...Het administratief afsluiten van je hele privé- en zakelijke administratie, althans voor een jaar, blijkt nog geen sinecure! Bovendien willen we alles tiptop in orde achterlaten voor degenen, die onze zaken zullen behartigen wanneer wij in de Chinese rimboe zitten, dus we maken het onszelf ook niet makkelijk. Wat we hebben onderschat is dat een aantal zaken volgordelijk moeten gebeuren, waardoor je niet alles in één keer kunt afwerken. Bijvoorbeeld: voor het doorgeven van je adreswijziging bij de Makro moet je een uittreksel van de KvK hebben, voor de wijziging bij de KvK moet je een uittreksel hebben van de gemeente met het nieuwe woonadres, de gemeente verwerkt je opgave pas na de overdracht van het huis, daarna blijkt dat je bij de oude gemeente nog niet uitgeschreven bent, enzovoort, enzovoort. En zo sleur je je klusjes achter je aan.

Maar: het einde is in zicht! Het klapstuk was onze succesvolle visumaanvraag bij de Chinese ambassade gisteren. Bij ons eerste bezoek bleek dat, als je geen georganiseerde reis hebt geboekt, je een reisschema moet toevoegen aan je aanvraagformulier. Daarin moet je aangeven welke bestemmingen je aandoet en hoe lang. Wij hadden dat wel gezien, maar aangezien ons plan nog niet zo gespecificeerd was hadden wij een schema op hoofdlijnen gemaakt. Ons globale schema voor 2,5 maand volstond echter niet, dus naar de bibliotheek getogen en aan de hand van de Lonely Planet een gedetaileerder schema uitgewerkt. Bovendien was een hotelreservering in China vereist. Lang leve internet! Bij ons tweede bezoek bleek ook het meer gedetailleerde schema niet aan de richtlijnen te voldoen: bij een verblijf van 5 dagen in Beijing moet per dag vermeld worden welke toeristische trekpleisters bezocht zullen worden. Kortom: opnieuw huiswerk maken. Vol spanning togen wij gisteren opnieuw naar het visumaanvraagbureau, en...ja hoor! Driemaal is scheepsrecht: we hadden alle benodigde bescheiden en voldoende gespecificeerd, dus de aanvraag werd goedgekeurd. Let wel: aanvraag, wij zijn nog in hoopvolle afwachting van de toekenning van de visa... En zo komen we dus onze tijd door, ‘beperkt' door de klusjes die we nog steeds moeten afronden. Desondanks staat onze vertrekdatum inmiddels vast: volgende week woensdag, 18 juli, vertrekken we naar Japan. Op naar de vrijheid!